Wachtende mensen die zich onbespied wanen, fascineren me. Ik ontmoet graag mensen die twijfelen, dralen, vertragen, het even niet weten, zich schamen of kwetsbaar zijn. Het kan me ontroeren wanneer iemand ineens stilvalt, verlegen hapert - midden in een zin, of met z’n blik in het plafond verdwijnt en ergens hoopt om daar een antwoord te vinden op een vraag. 

In dit tussengebied van wachten, niet-weten of onvermogen ontmoeten we elkaar op een essentieel niveau. Hier raakt openheid aan openhartigheid, stilte aan geestigheid aan wat er wezenlijk toe doet. Hier loeren waarachtigheid en nieuwsgierigheid. Hier woont het oordeel niet, maar verwondering, plezier en poëzie.

BEELDT Fotoperformance